Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb soms zo’n extreem verlangen naar dat de wereld vergaat. Net zoals in films, enorme chaos in de wereld, waarbij steden in de fik staan, alle huizen verlaten zijn en er overal gevaar op de loer ligt doordat mensen ineens gemuteerde halfdode monsters zijn geworden. Ik stel me dan zo voor dat er nog maar 1% van de mensheid over is, en ik daar dan dus 1 van ben, en dat mijn grootste probleem is geworden dat is de dag overleef. Gewoon, eens wat anders, even de sleur doorbreken… je kent het wel.

Het is eigenlijk heel stom dat ik soms dagdroom over zo’n apocalyps, want mocht dit scenario zich voordoen, dan ga ik waarschijnlijk als eerste dood omdat ik niet meer de medicatie kan krijgen die ik nodig heb. Ook zal vegetarisch, laat staan plantaardig, eten nogal een opgave worden. Ik heb zo’n idee dat de mensen met wie ik dan in een groepje rondzwerf om te overleven het mij niet bepaald in dank gaan afnemen wanneer ik bij het verzamelen van een rantsoen de blikken knakworsten laat staan omwille van mijn principes.

Dat is trouwens daar los van gezien wel een van de leukste dingen die ik me kan bedenken om te doen tijdens een apocalyps. Het verzamelen van je rantsoen. Want geef nou toe, wie wil er nou niet boodschappen doen in een verlaten supermarkt? Het begint al bij aankomst. De stroom is uitgevallen en dus doet de schuifdeur van de winkel het niet. Wat jammer… ahum… Die bijl die je de hele dag met je meezeult om op zombies in te hakken, kan je nu heel handig gebruiken om de deuren van de supermarkt mee in te slaan. Wie wil dat niet altijd al eens doen?

Vervolgens ben je binnen en kun je alles pakken wat je wilt. Je hoeft je geen zorgen te maken over het feit dat je die week al drie keer pizza hebt gegeten en je vandaag dus echt iets gezonds moet scoren. Je hoeft je geen zorgen te maken over een dieet, calorieën, de prijs van het artikel of de houdbaarheid. Huppakee, die kar volladen met alles wat je kunt bedenken. Het is een soort ‘1 minuut gratis winkelen gevoel’ maar dan heb je er veel meer tijd voor.

Afrekenen hoeft ook niet, dus geen gezeik met in de rij staan, zelfscannen of balen dat je je bonuskaart bent vergeten. Gewoon inladen die hap en terwijl je wegloopt nog even wat zombies afslachten omdat je zelf niet op het menu wilt staan vanavond.

Tijdens een apocalyps is het leven zoveel simpeler. Je hoeft de was niet te doen, want je kunt elke dag dezelfde broek en trui aan. Je hoeft je huis niet meer schoon te maken, want die heb je niet meer omdat hij is afgefikt of omdat het geconfisqueerd is door zombies. Je kan dreadlocks nemen, want haren wassen kan je dood worden. En als je het leven wat saai begint te vinden, dan dwaal je af van de groep en zorg je dat je in je eentje tegenover een groep zombies terecht komt te staan, waardoor je bijna het loodje legt.

Ik heb alleen wel 1 voorwaarde. Ik wil graag van tevoren weten wanneer die apocalyps gaat gebeuren, zodat ik me er goed op kan voorbereiden. Niets is zo klote als dat je op dat moment net onder de douche staat of cake aan het bakken bent. Of je zou maar aan het bevallen zijn op zo’n moment… dat is niet ideaal. Nee, ik wil het graag even in mijn agenda zetten, zodat ik alvast mijn koffer kan inpakken met genoeg schoon ondergoed, mijn tandenborstel en mijn zwemkleding (voor het geval dat).

Eigenlijk is een apocalyps gewoon een soort vakantie. Als ik dit zo teruglees moet ik misschien toch eens een afspraak boeken bij een reisbureau…

Photo by Zorik D on Unsplash